Χρήση ιδιαίτερων εκφράσεων, που συχνά πρόκειται για παραμορφωμένες εκφράσεις της καθομιλουμένης με ειδικές κατά περίπτωση σημασίες.
Χρήση νεολογισμών, νέων δηλαδή, επινοημένων από αυτούς λέξεων ή εκφράσεων, που συχνά προέρχονται από ξένες λέξεις.
Παραβίαση γραμματικοσυντακτικών κανόνων.
Χρήση στερεότυπων εκφράσεων για την οργάνωση του διαλόγου.
Χρήση έντονα υβριστικού λεξιλογίου.
Αίτια της χρήσης από τους νέους μιας ιδιαίτερης γλώσσας :
Ανταποκρίνεται στην ανάγκη τους να διαμορφώσουν μια ξεχωριστή κοινωνική ταυτότητα. Μέσα από το λόγο οι νέοι προσπαθούν να διαφοροποιηθούν από το υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο και να προβάλουν τις διαφορετικές τους ιδέες και επιδιώξεις.
Λειτουργεί ως στοιχείο συνοχής, ως συνδετικός κρίκος που ενώνει τα μέλη της ομάδας των νέων, και ως σημείο αναγνώρισης μεταξύ τους.
Μέσο αμφισβήτησης και αντίδρασης απέναντι στις κατεστημένες αξίες. Με τις αποκλίσεις από την κοινή γλώσσα που υιοθετούν οι νέοι δηλώνουν την άρνησή τους να αποδεχθούν τους κώδικες συμπεριφοράς που ισχύουν στην κοινωνία και συγχρόνως εκφράζουν έντονη κοινωνική κριτική.
Εκφράζει την ανάγκη των νέων για αναζήτηση νέων και πρωτότυπων εκφραστικών μέσων και για γλωσσικό παιχνίδι.
Στάσεις απέναντι στη γλώσσα των νέων :
Γενικά η στάση που υιοθετεί η ευρύτερη κοινωνία απέναντι στο γλωσσικό ιδίωμα των νέων είναι αρνητική.]